gepoedercoat staal
Claartje Borren uit Amsterdam
Het werk van Claartje Borren gaat over vragen als: Hoe overleef je als individu als jouw groep is verdwenen?
Wat blijft erover van je identiteit zonder groep?
Verandert aansluiting bij een nieuwe groep jou of verander jij de nieuwe groep?
Samenstellingen, composities, opstellingen, vaak op een tamelijk abstracte, zuiver esthetische manier verbeeld.
De laatste jaren leek het relevant om deze vraagstukken meer figuratief te behandelen zonder al te bepalend,
al te sturend te willen zijn: ambiguïteit in een werk, waarbij de gedachten van de toeschouwer een bepalende rol spelen.
Dit werk vraagt onverbloemd om een verbinding te maken met degenen die hier lopen.
Loopt de toeschouwer mee?
En met wie eigenlijk?
Waar naar toe?
Hoe ver ga je mee?
Waar ligt je grens?
Wanneer haak je af?